Slecht nieuws... 10 dagen nadat ons Bimmeke gestorven is aan FIP virus is ook zijn broertje Bammeke vandaag gestorven. Toen Bimmeke van FIP stierf wisten we al dat er een grote kans bestond dat ook Bammeke het zou hebben omdat ze dit virus normaal uit de nest meekrijgen. Het breekt door meestal door zwakte of zo. Achteraf bekeken hebben Bimmeke en Bammeke nooit speelse poesjes geweest zoals de rest. Er heeft nooit echt veel vuur en speelsheid ingezeten maar ja je denkt dan dat het misschien het karakter is. De broertjes zijn allebei erg klein geboren en met de papfles grootgebracht. Het was lang onzeker of ze het wel zouden halen. Misschien hebben ze daardoor nooit de weerstand gehad die andere poesjes wel hebben en dan het vreselijke FIP virus waar niets aan te doen is. Bammeke was laatste dagen ook erg stil en we gingen dan naar de Ardennen dus ik zat echt der wel mee in mijne kop. Gelukkig zijn er mijn schoonouders die paar keer per dag naar de poesjes komen en zot zijn van hen en hen heel goed verzorgen. Maria vertelde dat Bammeke zondagnamiddag ook al wegkroop en niet at. We kwamen dan zondagavond rond 10u thuis en Bammeke was mager geworden; hij was afgevallen, at niet en net zoals bij Bimmeke had hij een dik buikje maar zijn ruggegraatje en ribbekes waren echt voelbaar zoals niet normaal is. Eigenlijk wisten we gisterenavond al genoeg. Bammeke heeft bij me boven mijn kopkussen geslapen zoals gewoonlijk. Ik heb heel onrustig geslapen veel over Bimmeke gedroomd en ook Bammeke omdat ik eigenlijk al wist dat het niet goed was zo. Vanmorgend was dus wel duidelijk dat Bammeke zelfde verschijnselen had als Bimmeke; hij had evenwichtstoornissen, at niet meer en heeft hele dag op één plaatske blijven liggen. Als je hem wat lang aaide dat had hij niet graag. Ik heb hem twee keer een uurke op mijn buik gelegd zoals met Bimmeke en dan kroop hij in mijne nek tegen mijn hoofd en ging hij daar liggen. Net zoals Bimmeke. 'k heb nog veel met hem gepraat en op mijn manier afscheid genomen. 'k heb hem vanavond begraven bij Bimmeke en Casper. Nu kan hij in de hemel gelukkig zijn en spelen.
't doet veel pijn en ik zal de twee kleine pluizige broertjes erg missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten